Sultan Süleyman bir gün ormanın ıssız bir bölgesinde dolaşırken bir karınca ailesine rastlar. Bütün karıncalar kendi dillerini, hallerini bilen Sultan Süleyman'ı tanımaktadır. Hepsi gelirler, tek tek selamlar, hatırını sorarlar.
Ancak bir karınca hiç yanına yaklaşmaz ve dev bir çerçöp yığınını taşımaya devam eder. Süleyman meraklanır, onun yanına yaklaşır:
"Ey küçük karınca bütün kardeşlerin geldiler benim hatırımı sordular, sohbet ettiler. Bir tek sen başını bile çevirmeden işine devam ettin."
"Evet", der karınca, "Benim kaybedecek zamanım yok, bu çerçöp yığınını kaldırmam gerek..."
Sultan Süleyman meraklanır:
"Ama bu yığına ve sana bakıyorum, bütün ömrün boyunca bu işle uğraşsan yine de tamamlaman mümkün değil..."
Karınca durur, Süleyman'a döner:
"Bak, büyük sultan! Bu yığının altında benim eşim var. Son yağmurda sular bunları sürükledi, getirdi ve benim eşim bunların altında kaldı... Senin söylediğini ben de biliyorum... Bütün ömrümce çalışsam yine de bu yığını aktarıp eşimi çıkarmam çok güç... Ama o benim eşim, benim sevgim onun için çalışmamı gerektiriyor...
Eğer sen de insan olarak sevgiyle bir insan için çalışırsan... Başkaları için çalışırsan... Kalbinden hiç sevgiyi eksik etmezsen... Benim ne demek istediğimi anlarsın..."
Sultan Süleyman eğilmiş, karıncaya yardım ederken, verdiği ders için teşekkür etmiş.
GÜZEL SÖZLER
“Bir insanın gerçek zenginliği, onun bu dünyada yaptığı iyilikleridir.” / Hz. Muhammed
“Sana hizmet edene altından daha fazlasını borçlusun. Ya yüreğini ver ona ya da sende hizmet et.” / Halil Cibran
“Sevgi, mükemmelleştirmez mi hiç; ya sadakat, insanı arındırmaz mı kötü niyetlerden?” / Konfüçyüs
“İnsana hayat verilmemiş, kiralanmıştır.” / Publilius Syrus
“Denetlendiği vakit sevinen, eleştirildiği vakit gülen yaratığa büyük adam denir.” / Cemil Sena
“Olgun bir adamı dost edinmek isterseniz, tenkid edin; basit bir adamı dost edinmek isterseniz methedin.” / Şeyh Şadi Şirazi